بسم الله الرحمن الرحیم

مستحبات محاسن

مستحب است که ریش و موی سر به حد متوسط باشد یعنی نه خیلی بلند و نه خیلی کوتاه باشد و در روایات آمده است که ریش بیشتر از یک قبضه ( که عبارت است از گرفتن ریش به طوری که مشت را پر کند ) مکروه است .

و مراد از قبضه دست خود شخص نسبت به ریش خود است . یعنی به اندازه ی قبضه ی دست خود اندازه بگیرد . و در بعضی روایات آمده است که گذاردن ریش بیشتر از یک قبضه ، علامت حماقت است .

و وارد شده است که از سنت و مستحبات گرفتن موهای گونه ها و شانه کردن ریش به عدد مخصوصی ( هفت مرتبه ) و تدویر ( دایره مانند ) قرار دادن ریش است . و ایستاده شانه کردن مکر.وه می باشد .

ابن مسلم می گوید : امام محمد باقر علیه السلام را دیدم که از ریش خود می گرفتند و آن را تدویر می نمودند .

هنگام شانه کردن ریش مستحب است سوره ی " انا انزلناه .." خوانده شود و همچنین بعد از شانه کردن مستحب است بگوید : " سبحان من تزیٌن الرجال باللحی و النساء بالذوائب "

و همچنین بگوید : " اللهم زیٌنی بزینة الهدی "

و در روایتی آمده است :

" تسریح اللحیة عقیب کل وضوء ینفی الفقر "

یعنی : شانه کردن ریش بعد از هر وضوء فقر را بر می دارد .

از امام جعفر صادق علیه السلام از این آیه ی شریفه سئوال شد که می فرماید :

" یا بنی آدم خذوا زینتکم عند کل مسجد " ( سوره ی اعراف ، آیه ی 31 )

یعنی : ای فرزندان آدم ! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود بردارید .

آن حضرت فرمودند :

" من ذلک التمشط عند کل صلوة "

یعنیی : از جمله ی زینتها ، شانه زدن در موقع نماز است .

و در روایت دیگری ذیل همان آیه ی شریفه آمده است :

" التمشط فان التمشط یجلب الرزق و یحسن الشعر و ینجز الحاجه و یزید فی ماء الصلب "

یعنی : مراد شانه زدن است زیرا شانه زدن جلب روزی می کند و نیکو می کند موی ریش و سر را و سبب برآمدن  حاجت و زیاد شدن آب صلب می شود .

( و البته پر واضح و مسلم است که شانه زدن به موی سر و صورت باعث تحریک پیازچه های موی می شود و رشد آن ها نیکو می گردد . )

و از جمله مستحبات ریش و موی سر خضاب کردن و رنگ کردن و عطر و بوی خوش زدن به آن است .

حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند :

" الطیب فی الشارب من اخلاق الانبیاء و کرامه الکاتبین "  ( مکارم الاخلاق ، ص 42 )

یعنی : عطر زدن بر شارب از اخلاق انبیاء است و گرامی داشتن ملائکه ای است که اعمال آدمی را میی نویسند .